پرونده هاي ناكام ترامپ!

با گزارش سازمان سیا به مجلس سنا در مورد قتل روزنامه نگار عربستانی، حالا اوضاع بین سناتورها و ترامپ در امریکا به حدی قمر در عقرب شده که بیش از گذشته سخن از استیضاح ترامپ به میان می آید. ترامپ بجز اینکه در موضوع ارتباط کمپین انتخاباتی اش با روسیه و همین طور در مورد حق السکوت به دو زن تحت فشار است حالا موضوع بن سلمان او را وارد فاز جدیدی از تنش‌ها کرده است. ترامپ، در سویی دیگر با چالش‌های دیگری چون اختلاف با اروپا و سیاست خاورمیانه ای دولتش نیز مواجه است. آیا او میتواند دولت خود را تا نهایت سال 2020 پیش ببرد و برای انتخابات آماده شود؟ تقابل او با کنگره به چه سمتی خواهد رفت؟ در این باره با امیرعلی ابوالفتح گفت و گو کرده ایم که در ادامه می‌خوانید:
 موضوع استیضاح آقای ترامپ را چقدر جدی می‌دانید؟ بجز موضوع روسیه، وکیل سابق او به طور رسمی در رابطه با حق السکوت محکوم شده است. مجلس سنا هنوز در دست جمهوری خواهان است ولی در برخی موضوعات مانند بن سلمان علیه ترامپ هستند.در این باره می توانند ترامپ را تحت فشار قرار دهند؟
در ایالات متحده استیضاح از فرایند حقوقی آغاز می‌شود، به فرایند سیاسی پایان پیدا می‌کند. بنابراین تا وقتی کسی در مظان اتهام قرار نگیرد، کیفرخواستی وجود نداشته باشد، اصلا قابلیت طرح موضوع استیضاح وجود ندارد. در حال حاضر هیچ شواهدی مبنی بر نقض قوانین فدرال که منجر به طرح استیضاح شود، علیه آقای ترامپ مطرح نشده است. دو تا موضوع طی یک هفته اخیر مطرح شد که یکی از آن‌ها این بود که آقای ترامپ دستور داده بوده که به آقای پوتین یک آپارتمان مجلل به قیمت 50 میلیون دلار در مسکو هدیه دهند ، ما به‌ازای آن آقای ترامپ از کمک روس‌ها در انتخابات بهره‌مند شود. این حرفی است که آقای مایکل کوهن اعتراف کرده است. دومی این است که به دستور آقای ترامپ آن حق‌السکوت‌ها به آن دو خانم پرداخت شده که این را هم مایکل کوهن اعتراف کرده است. اگر این دو مورد به‌عنوان کیفرخواست مطرح شود و آقای ترامپ در مظان اتهام یا نقض قانون فدرال یا مباشرت در نقض قانون فدرال قرار بگیرد، گزارش نهایی آقای رابرت مولر در اختیار کنگره قرار می‌گیرد و از این مرحله به بعد وارد فاز سیاسی‌اش می‌شود که آیا این گزارش در کمیته قضایی مجلس نمایندگان که از سوم ژانویه دست دموکرات‌ها می‌افتد ، مورد تایید قرار می‌گیرد، درخواست برگزاری جلسه دادگاه را خواهد داد، این محول می‌شود به صحن مجلس که باز در اختیار دموکرات‌ها است. آن‌جا باز رأی‌گیری می‌شود و باید رأی دهند که آیا دادگاه تشکیل شود؟ اگر مجلس رأی داد، دادگاه برگزار می‌شود، در سنا با ریاست رئیس دیوان عالی فدرال و مثل صحن دادگاه فرد متهم و وکلایش باید بیایند دفاع کنند، کیفرخواست مطرح می‌شود و در نهایت سنا تصمیم می‌گیرد که با دو سوم رأی به عزل بدهد یا ندهد، به گناهکاربودن رأی دهد که اگر اینطور باشد، به‌طور اتوماتیک برکنار می‌شود. در مرحله حقوقی‌اش که عرض کردم هنوز هیچ شواهدی وجود ندارد که این اتهام رسما مطرح شود.
ترامپ با برخی افراد و پست‌های دولتش هم مشکل اساسی پیدا کرده است؛ از جمله خانم نیکی هیلی.. آیا ترامپ تا به آخر می خواهد همین روند را دنبال کند و این روش را نوعی فرصت برای خود میداند؟
خانم نیکی هیلی خودش می‌گوید زمانی که به من پیشنهاد نمایندگی سفارت آمریکا در سازمان ملل را دادند، گفت اصلا من نمی‌دانستم سازمان چیکار می‌کند و کارش چیست، ولی به هر حال یک فرماندار بود، فرمانداری که در ساختار سیاسی آمریکا نقش رئیس جمهور را در سطح ایالتی ایفا می‌کند. و دادن چنین پستی به فردی که حتی نمی‌داند کارویژه سازمان ملل چیست، خیلی تعجب‌برانگیز نیست، چون خیلی پست‌ها به این شکل تقسیم می‌شود، اما واگذاری‌ این پست به کسی که در سابقه کاری‌اش یا مجری تلویزیون بوده یا حداکثر سخنگوی وزارت خارجه بوده، نشاندهنده همین نکته است که منش، رفتار و نحوه مدیریت داخل دولت آقای ترامپ به گونه‌ای است که افراد شاخص یا سرشناس یا کسانی که تجربه دارند، ‌خیلی اقبال نشان نمی‌دهند، برای همین مثلا پیشنهادی که به خانم دینا پاول کرد، بخاطر اینکه ایشان فرد بسیار شناخته‌شده‌ای است در سیاست بین‌الملل؛ ایشان نپذیرفت و در نهایت تصمیم گرفته شد خانم هدر نائورت معرفی شود. این یکی از مواردی است که نشان می‌دهد این نوع مدیریت‌کردن‌ها آسیب‌های جدی می‌زند. الان نگرانی در بین حتی جمهوریخواهان هم وجود دارد که آقای ترامپ افراد کارکشته، کسانی که صاحب‌نظر بودند را از خود دور می‌کند و از آن‌جا که او وفاداری مطلق را می‌خواهد، بعضی از مشاغل اقتضاء می‌کند که استقلال خودشان را دنبال کنند. خود آقای ترامپ می‌گوید که آقای تیلرسون حرف گوش‌کن نبود و من برای همین او را گذاشتم کنار، اما به هر حال وزیر خارجه هر چقدر هم که بخواهد تابع رئیس جمهور باشد، حتما باید یکسری مشاوره‌هایی را به رئیس جمهور بدهد و اگر رئیس جمهور نخواهد این مشاوره‌ها و این حرف‌ها را بشنود و واقعا خودرأیی بکند، در خیلی از موضوعات به مشکل برمی‌خورد؛ الان در سیاست خارجی نشان می‌دهد که به هر حال آن انتظاری که آقای ترامپ داشته، محقق نشده و این سردرگمی و این مشکلاتی که آمریکا در سیاست خارجی‌اش دارد، حالا نه فقط با کشورهایی مثل ایران و کره شمالی و چین، حتی با متحدانش هم دارد، نشاندهنده این است که به حرف مشاورانش گوش نمی‌کند و خودرأی عمل می‌کند و این می‌تواند باعث شود که خیلی از افراد تمایل نداشته باشند در تیم آقای ترامپ باقی بمانند.