رسول خادم: آقای رئیس جمهور اصلا کجایید؟

چند روزی است که گویا نیستیدا در واقع بهتر است سوال شود؛ اصلا کجایید؟؟ یعنی کجای داستان اعتراضات مردمی ایستاده اید که به همین سادگی خودتان و دولت تان را راحت کرده اید و همه چیز اعتراضات مردمی را سپرده اید بدست حوزه امنیتی و خلاص!
شما که میدانید وقتی فضا کاملا امنیتی شود هرگونه رفتار و اعتراض اجتماعی ساده هم ، انگ امنیتی بودن میخورد؟ آیا جواب اعتراضهای مردمی اینروزها، همه‌اش امنیتی است؟ میدانید برخوردهای امنیتی و ایجاد سابقه‌ی امنیتی با زندگی امروز و آینده جوانها و نوجوانهای معترض ما چه خواهد کرد؟
یعنی درست در زمانیکه که دستگاههای دولتی و غیر امنیتی باید از امنیتی کردن فضا بکاهند و در میدان تنشها، با ورودی بجا، اثرگذار و با گوشی شنوا، بدنبال کاهش هزینه های اجتماعی و سیاسی مردمی که سالهاست غیرخودی هستند و صدایشان شنیده نشده باشند تا اسباب کاهش تنشها فراهم شود، همگی کنار کشیده اند که چه شود؟!
میخواستید با نوع گفتمان و ادبیات سخنگوی جوان دولت معترضان را متقاعد کنید که کرامت دارند و خواسته شان برای دولت مهم است؟! کدام دشمن خودی این نسخه را برای دولت تجویز کرده است؟ این همه تلاش برای ندیدن و نشنیدن میلیونها نفر ایرانی غیرخودی برای چیست؟ آیا نوجوان و جوانی که مانند "خودی" ها فکر نمیکند، اغتشاشگر است؟ نباید صدایش را شنید؟ میدانید از چند میلیون ایرانی و بخش بزرگی از نسل آینده ی این سرزمین صحبت میکنیم؟
آن از مجلس غیرمردمی بهارستان که به جای کنار مردم ایستادن و صدای این بخش از مردم را شنیدن و کمک به کاهش تنشها، بر کرسی مردم می نشیند و علیه مردم معترض شعار میدهد و مصاحبه میکند؟ با این رویکرد، دیگر چه نهاد و مرجعی غیر امنیتی میماند؟
آقای رییس جمهور این روزها هم میگذرد ... کاش بخاطر "خودی" ها هم که شده، چند روزی رییس جمهور همه ی مردم ایران بودید! رییس جمهور خودی ها! رییس جمهور غیرخودی ها!