ناامیدی عمومی، محصول ناکارآمدی دولت در اقتصاد است

دولت سسیزدهم در آستانه بیستمین ماه پاستورنشینی با اتهام ناتوانی در مدیریت اقتصادی روبرو است. با این حال هم ابراهیم رئیسی و هم برخی از مدافعان دولت که اتفاقاً تریبون‌هایی مهمی در اختیار خود می‌بینند، از گشایش اقتصادی سخن می‌گویند. گشایشی که به زعم آن‌ها نتیجه تلاش‌های دولت ابراهیم رئیسی است! سیدمحمد غرضی که در دولت‌های میرحسین موسوی و هاشمی رفسنجانی در کابینه حضور داشت، در گفت‌وگو با کیان‌آنلاین درباره فضای فعلی اقتصادی این تحلیل را ارائه می‌دهند که ناامیدی مردم از بهبود شرایط، موید این موضوع است که دولت به دلیل‌های مختلف نتوانسته راهی برای رفع مشکل معیشت عمومی پیدا کند.
این فعال سیاسی در ادامه گفت: دولت در حالی این روز‌ها در کارهایش مانده است که به گواه صاحب‌نظران دولتی است که از تخصص و تجربه لازم برای گره‌گشایی محروم است. در واقع اداره امور مهم از جمله امر بسیار حساس اقتصادی زمانی به نتیجه مثبت و در نهایت کارآمدی ختم می‌شود که صاحبان دستور و آن‌هایی که تصمیم‌گیراند، در وهله اول آشنایی‌ای کافی با شرایط موجود داشته باشند و در قدم بعدی، بتوانند با تکیه بر تخصص و تجربه راه کار‌های لازم برای اصلاح را در نظر گرفته و اجرایی کنند. اما همانطور که تا به حال افراد زیادی به این مساله صحه گذاشته‌اند، دولت سیزدهم از حضور و فعالیت نیرو‌های متخصص و کاربلد کافی محروم است و به همین دلیل حتی اگر تلاش‌های جدی‌ای هم صورت بگیرد، نمی‌توانند به دستورالعمل‌های لازم برای حل مساله برسند.
او می‌گوید: ناگفته پیداست که اساسا ساختار اقتصاد در دهه‌های اخیر ساختاری معیوب و پر از اشکال بوده و تا به امروز ایراد‌ها برطرف نشده است. اصلی‌ترین معضل هم چیزی جز اصرار به خام‌فروشی و همچنین تکیه ۱۰۰ درصدی بر درآمد‌های نفتی نیست. آنهم در شرایطی که ایران از گذشته‌های دور در معرض تهدید دیگران بوده و از این پس هم خواهد بود.
غرضی می‌گوید: حالا که با از بین رفتن احتمال احیای برجام دیگر نمی‌توانیم امیدی به رفع و حتی کمتر شدن تحریم‌ها داشته باشیم چاره‌ای نداریم به غیر از اینکه ساز و کاری را برای درآمد‌های خارجی بدون تکیه کامل بر دلار‌های نفتی تعیین کنیم. اولین و دسترس‌ترین کار این است که فساد، رانت، تصمیم‌های غیرعلمی و هیجانی و همچنین رابطه‌بازی را از اداره اقتصاد حذف کنیم تا بتوانیم در مرحله بعد از پتانسیل‌های منطقه‌ای بهره‌وری لازم را داشته باشیم. اما لازم به تاکید می‌دانم، تا زمانی که در داخل نظم و عقلانیت را کنار نگذاریم و با انتخاب‌های بدون حساب و کتاب و بر اساس رابطه و همچنین تصمیم‌های افراطی مدیریت بخش اقتصاد باشیم، هیچ مشکلی از مشکل‌های موجود رفع نخواهند شد. صبر مردم زیاد است، اما این دلیل خوبی برای کوتاهی و اهمال دست‌درکاران نیست.