چین در چنگال کرونا
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۷ دی ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۵۹
استیسی (این اسم را که برای خود انتخاب کرده تا شناسایی نشود) جلوی دروازه‌های این مرکز ایستاده است؛ دروازه‌هایی که همین چند هفته پیش باز شد. شخصی در این پناهگاه به این فکر افتاد که آنجا را «جامعه رنگارنگ» بنامد. استیسی درحالی‌که منتظر تاکسی است، داستان خود را تعریف می‌کند. یکشنبه چهارم دسامبر بود که موبایلش زنگ خورد. او می‌گوید: «کمیته محله با من تماس گرفت و گفت که با یک مورد مثبت تماس داشته‌ام.». به استیسی گفتند که فقط در حد این زمان دارد که وسایلش را به‌سرعت جمع کند. وسایلی در حد مسواک و چنددست لباس. سپس سوار اتوبوس شد و به مرکز آزمایش رفت. تست او مثبت شد. او از اتاقش صدای بلند شدن و نشستن هواپیما‌ها را در فرودگاهی که در آن نزدیکی بود می‌شنید. هر روز، «دابای»ها در سکوت برایش سه وعده غذا می‌آوردند. چینی‌ها به مردان و زنان سازمان بهداشت با لباس‌های سفیدرنگ محافظ، دابای می‌گویند.
این واقعیت که دولت چین قرار بود سه روز بعد، به سیاست‌های ضد کووید صفر خود پایان دهد، ظاهرا برای مدیران این مرکز، خیلی جذاب نبود. قوانین جدید اکنون به افراد مبتلا اجازه می‌دهد که در طول مدت بیماری در خانه بمانند. اما استیسی مجبور شد در پناهگاه بماند. تشکیلات، او را فراموش کرده بود؛ شاید شبیه زمان جنگ که کشوری، تسلیم مشروط را امضا می‌کند، اما چند روز طول می‌کشد تا همه واحد‌ها این پیام را دریافت کنند که زمان آن رسیده است که سلاح‌های خود را زمین بگذارند.
تقریبا به مدت سه سال، رهبری چین استراتژی سرسختانه مقابله با کووید صفر را دنبال کرد و رسانه‌های تحت کنترل دولت هم از تعداد صفرِ مبتلایان، ستایش می‌کردند. تقریبا هر روز، خبرگزاری‌های چین به این نکته اشاره می‌کردند که فقط به لطف رهبریِ شی‌جین‌پینگ و رئیس حزب است که چین توانست این ویروس نابکار را شکست دهد. رسانه‌های چینی مشتاقانه به این موضوع اشاره می‌کردند که در ایالات‌متحده آمریکا و اروپا، موارد ابتلا به بیماری، شایع است و مردم در حال مرگ هستند، اما در چین، همه‌چیز خوب است. حرکت از افراط به تفریط
اما حالا نوع بسیار مسری ویروس کرونا یعنی اُمیکرون در چین نیز شروع به گسترش کرده است و پکن به‌جای تنظیم استراتژی خود برای رویارویی با این چالش، با به‌راه انداختن موج جدیدی از واکسیناسیون و آماده کردن کشور برای یک گشایش محتاطانه همانطور که در مناطقی مانند تایوان، ژاپن، کره‌جنوبی و نیوزیلند انجام شده است، مقامات پکن، شدت‌عمل را انتخاب کردند.
در شانگهای، ۲۶ میلیون نفر مجبور شدند چندین هفته را در ماه‌های آوریل و مه در آپارتمان‌های خود قرنطینه شوند. تقریبا در سایر کلان‌شهر‌های چین، شهروندان مجبور بودند هر دو یا سه روز یک‌بار آزمایش پی‌سی‌آر ارائه دهند تا بتوانند در فعالیت‌های روزمره حضور داشته باشند. با این حال، این موضوع مربوط به گذشته است. حالا قرنطینه کامل چین، جای خود را به یک گشایشِ به‌همان‌اندازه سفت‌وسخت داده است.
