جنبش که این روزها در کف خیابانها برپاست، همان جشن زندگی است: جشن تغییر سامان زندگی به میانجی زندگی. در این حالت ما با کنشگری مواجهایم که با هر کنش خود صحنهای برای پرفورمنس (کنشگری) خود میآفریند و با هر پرفورمنس خود، تماشاگر منفعل را تبدیل به تماشاگر فعال یا تماشاگر - بازیگر (به بیان رانسیر) میکند.
محمدرضا تاجیک نوشت: عقل سلیم و معطوف به بقا، اصحاب قدرت امروز جامعه را بیش از همیشه به بازگشت به تکانههای اصیل انقلاب، یعنی عدالت، آزادی، برابری، کرامت انسانی و مردمسالاری میخواند.