تبدیل فضاپیمای فوق سری آمریکا به آمبولانس فضانوردان
تاریخ انتشار
دوشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۷:۵۱
به گزارش عصر تعادل به نقل از دیلی‌میل، فضاپیمای X-37B که یک برنامه تجربه نیروی هوایی ارتش آمریکاست، در بیستم مه 2015 بر روی موشک اطلس 5 شرکت ULA به فضا پرتاب شده بود.
کارشناسان می‌گویند انتقال بیماران فضایی برای فضاپیماهایی مانند کپسول سایوز یا انواع ساخته شده توسط شرکت‌های اسپیس‌ایکس و بوئینگ بسیار چالش‌برانگیز خواهد بود، زیرا فشار زیادی را متحمل شده و همچنین فرود سختی خواهند داشت.
محققان به این نتیجه رسیده‌اند که فضاپیمای نظامی آمریکا شاید بتواند گزینه بهتری برای این کار باشد. البته به گفته آن‌ها، به نسخه جدیدی از این فضاپیما به همراه یک خلبان برای پشتیبانی از سیستم‌های خودکاری که X-37B را هدایت می‌کنند، نیاز خواهد بود.
همچنین محل بار X-37B نیز باید حدود دو متر بزرگ‌تر شود تا جا برای خلبان و دو نفر شامل بیمار و پزشک داشته باشد.
این فضاپیما می‌تواند به شکل بدون سرنشین و همراه با محموله به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شود و سپس برای مدت طولانی در آنجا اقامت داشته باشد تا فضانوردان بیمار را به زمین بازگرداند.
نظریه‌هایی در مورد این فضاپیمای نظامی وجود دارد که آن را یک بمب‌افکن فضایی و حتی کاوشگری مخفی برای ارسال ماهواره‌های جاسوسی توصیف کرده‌اند.
این خودروی اسرارآمیز که اساس یک بستر آزمایش فناوری است، برای گردش در مدار زمین و فرود مانند شاتل‌های قدیمی ناسا طراحی شده است. به گفته سازندگان، X-37B برای فعالیت در مدار پایین زمین و در ارتفاع 170 تا 800 کیلومتری ساخته شده است.
این در حالیست که ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع 330 تا 400 کیلومتری سیاره گردش می‌کند.
اگرچه ماموریت اصلی این فضاپیما مخفی باقی مانده، ناسا گفته که یکی از محموله‌های آن، آزمایش این سازمان در مورد مواد است و همچنین بنیاد انجمن سیاره‌ای نیز نسخه نمایشی بادبان خورشیدی خود را با این فضاپیما به فضا ارسال کرده است.
این بادبان که LightSail نام دارد، از سیستم نیروی محرکه‌ای استفاده می‌کند که از فشار فوتون‌های خورشید بهره می‌برد. 9 نانوماهواره کیوب‌ست دیگر نیز در فضاپیمای رباتیک X-37B حضور دارند.
انتهای پیام
محققان به این نتیجه رسیده‌اند که فضاپیمای نظامی آمریکا شاید بتواند گزینه بهتری برای این کار باشد. البته به گفته آن‌ها، به نسخه جدیدی از این فضاپیما به همراه یک خلبان برای پشتیبانی از سیستم‌های خودکاری که X-37B را هدایت می‌کنند، نیاز خواهد بود.
همچنین محل بار X-37B نیز باید حدود دو متر بزرگ‌تر شود تا جا برای خلبان و دو نفر شامل بیمار و پزشک داشته باشد.
این فضاپیما می‌تواند به شکل بدون سرنشین و همراه با محموله به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شود و سپس برای مدت طولانی در آنجا اقامت داشته باشد تا فضانوردان بیمار را به زمین بازگرداند.
نظریه‌هایی در مورد این فضاپیمای نظامی وجود دارد که آن را یک بمب‌افکن فضایی و حتی کاوشگری مخفی برای ارسال ماهواره‌های جاسوسی توصیف کرده‌اند.
این خودروی اسرارآمیز که اساس یک بستر آزمایش فناوری است، برای گردش در مدار زمین و فرود مانند شاتل‌های قدیمی ناسا طراحی شده است. به گفته سازندگان، X-37B برای فعالیت در مدار پایین زمین و در ارتفاع 170 تا 800 کیلومتری ساخته شده است.
این در حالیست که ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع 330 تا 400 کیلومتری سیاره گردش می‌کند.
اگرچه ماموریت اصلی این فضاپیما مخفی باقی مانده، ناسا گفته که یکی از محموله‌های آن، آزمایش این سازمان در مورد مواد است و همچنین بنیاد انجمن سیاره‌ای نیز نسخه نمایشی بادبان خورشیدی خود را با این فضاپیما به فضا ارسال کرده است.
این بادبان که LightSail نام دارد، از سیستم نیروی محرکه‌ای استفاده می‌کند که از فشار فوتون‌های خورشید بهره می‌برد. 9 نانوماهواره کیوب‌ست دیگر نیز در فضاپیمای رباتیک X-37B حضور دارند.
انتهای پیام
