نپیوستن به FATF یعنی کمک به ترامپ

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی برای روزنامه «جهان صنعت» نوشت: بررسی‌ها درباره لوایح مربوط به FATF همچنان در سه کمیسیون و کمیسیون مشترک ادامه دارد و هنوز به نتیجه نرسیده است. فضای مجمع نیز برای تصویب لوایح چندان مثبت نیست اما ما همچنان امیدواریم که دوستان دریابند این امر به نفع مملکت است. برای درک این نکته نیز باید دانست که دو کنوانسیون پالرمو و CFT که محل مبارزه با تامین مالی تروریسم است در آینده باید در چارچوب FATF تصویب شود تا روابط تجاری، بانکی و مالی ما با ایران دچار مشکل نشود. این ضرورت را با یک مثال توضیح می‌دهم زیرا برخی دوستان با یک اندیشه انزواگرایانه به این نکته توجه نمی‌کنند. فرض کنید که یک نفر می‌خواهد به سفر خارج از کشور برود. قطعا برای این کار نیاز به پاسپورت و ویزا دارد. نمی‌توانیم بگوییم که ما می‌خواهیم به خارج برویم اما چون با آن کشور خیلی دوست هستیم و ممکن است از پاسپورت و ویزا هم سوءاستفاده شود، بدون اینها می‌خواهیم سفر کنیم. این حرف‌ها در روابط بین‌الملل منطقی نیست و حتما باید پاسپورت گرفت. اگر از یک منظر عمومی‌تر نگاه کنیم، ایکائو را خواهیم دید. ایکائو ترددها و رفت و آمدهای هوایی را کنترل می‌کند. این یک سازمان بین‌المللی است که ترددهای هواپیماها را در سطح جهان تنظیم می‌کند. هر کسی که بخواهد شرکت هواپیمایی داشته باشد و در سطح جهان تردد کند حتما باید عضو این سازمان باشد. در غیر این صورت رفت‌وآمد ممکن نیست. قضیه FATF الان برای ما همین حکم را دارد. اگر نتوانیم توصیه‌های آن را انجام دهیم از ضوابط بانکی، تجاری و بین‌المللی حذف می‌شویم. در واقع اگر ما در لیست سیاه FATF قرار بگیریم و اصطلاحا از جمله دول غیرهمکار نامیده شویم، دیگر کشورها هیچ مبادله تجاری با ما نخواهند داشت زیرا ایران یک کشور پرخطر نامیده می‌شود و دیگر کشورها برای اینکه خودشان دچار مشکل نشوند، از همکاری با ایران صرف‌نظر می‌کنند.به این ترتیب ما به دست خود برای خود یک محاصره بین‌المللی ایجاد می‌کنیم. به عبارتی کمک خیلی خوبی به ترامپ خواهیم کرد. او الان ما را محاصره و تحریم اقتصادی کرده است؛ تحریم‌های یکجانبه‌ای که قانونی نیست و مورد تایید بین‌المللی نیست. حال اگر ما به FATF نپیوندیم خود را مورد تحریم بین‌المللی قرار می‌دهیم و به ترامپ در دشمنی با جمهوری اسلامی ایران کمک خواهیم کرد. مساله کاملا روشن است اما مخالفان توجهی ندارند. مشکل از آنجاست که افرادی مخالفت می‌کنند که هیچ‌گونه نقش و سهم اجرایی و عملی در مبادلات تجاری و بانکی ندارند. تخصص هم ندارند و فقط اظهارنظر معمولی می‌کنند. در طرف مقابل همه دست‌اندرکاران یعنی وزارت اقتصاد، وزارت نفت، بانک مرکزی، وزارت امور خارجه و… همه بدون استثنا می‌گویند اگر ما به این کنوانسیون‌ها نپیوندیم مشکلات جدی برای کشور ایجاد می‌شود و معلوم هم نیست که چشم‌انداز آینده آن چه باشد. با همه اینها امیدواریم دوستان به نتیجه برسند و درک کنند که پیوستن به این دو کنوانسیون به نفع مملکت است و موجب بروز مشکلات جدید اقتصادی و اجتماعی نخواهد شد بلکه نپیوستن به آن موجب فشار اقتصادی بیشتری است که ممکن است عواقب اجتماعی هم داشته باشد.