سرمربی تیم فوتبال استقلال تهران پس از درخشش حسین حسینی در دیدار با سپیدرود رشت و در حالی که او به تیم ملی دعوت شد، حسینی را در دیدار با پدیده روی نیمکت نشاند تا بازهم آینده این جوان را به بازی بگیرد.
عصر تعادل – یاسر سماوات- زندگی سراسر مبارزه است. این جملهای است که همواره چهرههای موفق در عرصههای مختلف در ذهن خود دارند. مبارزه با مدعیانی که همواره دوست دارند از دیگران بالاتر باشند و به قله موفقیت برسند. مبارزه و رقابت فیالنفسه رفتاری کاملا هنجار و اجتماعی است اما به شرط آنکه این رقابت پایاپای باشد و رقبا از شانس یکسانی برای موفقیت بهره ببرند.
ماجرا دو سنگربان استقلال تهران حدود دو سال است که به رقابتی حاشیهساز بدل شده است. یک سوی میدان، سنگربانی با کولهباری از تجربه و بازیهای ملی و باشگاهی رکوردهای متعددی که در دست دارد. به یقین سیدمهدی رحمتی دروازهبانی فراموش نشدنی در فوتبال ایران خواهد بود، هرچند با اشتباه بزرگی که کرد، حضور در جام جهانی را از دست داد اما یادمان نرفته یک دهه پیش، او بیرقیب بود و حتی کادر فنی تیم امید ایران هم از رحمتی به عنوانی یک از سه سهمیه بالای 23 سال خود در بازیهای مختلف بهره میبرد. روزگاری که هروقت سنگربان مطمئن استقلال روی زمین میافتاد، تن و بدن همه میلرزید که نکند تک ستاره درخشان دروازهبانی ایران مصدوم بشود! اگر استقلال هم به سان تیمهای بزرگ و حرفهای جهان تالار افتخارات داشت بی گمان نام سیدمهدی رحمتی در آن ثبت میشد.
دیگر سو اما جوانی ایستاده که با درخشش بیبدیلش از ارکان موفقیت استقلال در لیگ ایران و مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا بود. سیدحسین حسینی پس از سالها نیمکت نشینی و سکونشینی برای استقلال. پس از مدتها زندگی در کمپ استقلال که تصاویرش ناخواسته انسان را یاد اردوگاه اسرای جنگی میاندازد و پس از سالها گرفتن حقوق بخور و نمیر، فصل پیش کاری کرد کارستان. حسینی رکورد بیشترین دقایق متوالی کلین شیت (گل نخوردن) تاریخ لیگ برتر ایران به نام خود ثبت کرد. او 872 دقیقه سنگر استقلال را حفظ کرد و گلی نخورد و شاید اگر پژمان منتظری آن کرنر عجیب و غریب را دو دستی تقدیم سایپاییها نمیکرد، عقاب جوان استقلال و ایران، با روحیهای که گرفته بود، دقایق کلینشیت خود را سه رقمی میکرد! وینفرد شفر به خوبی میداند بخش بزرگی از موفقیتهای فصل گذشته خود را مدیون حسینی است. او با مهارهای تماشایی، خروج به موقع از دروازه روی توپهای ارسالی بلند، پوشش فضای پشت مدافعان مانند یک سوئیپر و آرامشی که در زمین داشت، خیال استقلالیها را تا حدود زیادی راحت کرده بود. دیگر کمتر کسی وقتی ضربه کرنر به سود حریف اعلام میشد یا زمانی که توپ بلند روی دروازه میآمد، هول میکرد که مبادا استقلال گل بخورد. اوج کار حسینی اما در دیدار با العین در امارات بود. جایی که رحمتی 6 گل دریافت کرد و در کنار همه شایستگیها و رکوردهای خارقالعادهاش به یک رکورد منفی دست یافت. رحمتی بدل به تنها دروازهبان تاریخ استقلال شد که در یک بازی 6 گل میخورد! حسینی با استقلالی که هنوز بغض آن شکست را در گلو داشت به جنگ العین رفت و همه دنیا دیدند که داور مالزیایی چه بلایی میخواست سر استقلال بیاورد. بازی یک بر یک دنبال میشد اما تمارض اصطلاحاً تابلوی بازیکن العین باعث شد بن یعقوب نقطه پنالتی را نشان دهد. بِرگ، مهاجم برجسته تیم ملی سوئد پشت ضربه ایستاد اما حسینی با دبل سیوی تماشایی او را مقهور خود کرد. ورزشگاه هزاع بن زاید که چندماه پیش استقلال در آن با رحمتی تحقیر شده بود، این بار با درخشش حسینی تا آستانه شکست العین هم پیش رفت اما فقط داور مالزیایی بود که یک بار دیگر خندهآورترین پنالتی تاریخ لیگ قهرمانان را برای العین گرفت تا امارتیها هراسان از شکست بگریزند.
نیمکت نشینی به بهانه جام حذفی!
همه چیز به کام استقلال و حسینی بود اما شفر که به رحمتی قول داده بود بازیهای حذفی را به او بسپارد، ناگهان به بهانه اینکه استقلال مقابل نفت آبادان در نیمه نهایی بازی سختی دارد و رحمتی باید در فرم بازی قرار بگیرد، دستکشهای حسینی را از او گرفت و سنگربان جوان 2 بازی لیگ را هم روی نیمکت نشست. او همچنین با سه کارته شدن دربی برگشت را هم از دست داد. ماجرا چه بود؟ چرا پس از آن رکورد دست نیافتنی حسینی به نیمکت تبعید شد؟ چرا بازیکن جوان و آیندهدار و موفق استقلال باید روی نیمکت مینشست؟ مگر او کاندیدای حضور در جام جهانی نبود؟... همه این سوالها بارها در ذهن خود حسینی، هواداران و کارشناسان و صد البته کارلوس کیروش سرمربی تیم ملی شکل گرفت. حسینی به یقین یکی از بهترین بازیکنان فصل پیش لیگ ایران بود اما در نهایت قربانی تصمیمات عجیب و غریب شفر شد و جام جهانی را از دست داد. اتفاقی که میتوانست زمینهساز پرواز عقاب جوان از آشیانه آبی باشد اما حسینی ایستاد و پایداری کرد.
اشتباهات مرگبار رحمتی
هرچند رحمتی به مدد تجربه بالای خود در دیدارهایی که کمتر توپ روی دروازه استقلال میآمد کلینشیت میکرد اما او همچنان ضعفهایش را با خود یدک میکشد. رحمتی اصطلاحاً سنگربانی زیر تیر محسوب میشود. او در خروجهایش متزلزل است و در نبردهای هوایی بارها گلهای بدی خورده است. شماره یک شفر در حساسترین بازی فصل استقلال مقابل السد قطر بسیار ضعیف کار کرد. او در شکست سه بر یک استقلال اشتباهات زیادی داشت. رحمتی در صحنه گل اول اگر مثل همیشه روی خط دروازه نمیایستاد و بی پروا جلو میآمد، اکرم عفیف هرگز نمیتوانست از آن زاویه بسته به استقلال گل مساوی را بزند. اشتباه مرگبار رحمتی اما در گل سوم بود و زمانی که او یک پاس رو به عقب ساده را جای آنکه با ضربهای بلند به زمین حریف بفرستد به بازیکنی پاس داد که قطریها خوب او را پرس کرده بودند. حتی در مدارس فوتبال هم به دروازهبانان توصیه میشود در شروع مجدد یا پاس رو به عقب، یا توپ را دفع کنند یا به بازیکنی که مطمئن است بسپارند. رحمتی اما مانند یک دروازهبان مبتدی توپ را لو داد تا همان توپ منجر به پنالتی و سومین گل السد شود. او به یقین ضعیفترین بازیکن استقلال در میدان بود و پایه گذار حذف استقلال از لیگ قهرمانان محسوب میشد. در حالی که همه منتظر حضور دوباره سیدحسین در سنگر استقلال بودند شفر بازهم به دروازه بان 36 ساله خود اعتماد کرد و در بازی برگشت هم هرچند رحمتی بسیار بهتر از بازی اول ظاهر شد اما در نهایت استقلال لیگ قهرمانان را از دست داد. هرچند این شکست دلایل متعددی داشت اما نمیتوان نقش پررنگ رحمتی در این ناکامی را نادیده گرفت.
عادت ناپسند رحمتی
هیچکس نمیتواند منکر زحمات رحمتی برای استقلال شود اما خود رحمتی هم روزگاری جانشین دروازهبانان بزرگ ایران شد. در فوتبال روز، دروازهبان فقط نباید در چارچوب بایستد و توپها را مهار کند، بلکه او هم گاه نقشی در پلان طراحی حمله دارد. نقشی که رحمتی به ندرت در استقلال بازی میکند. کافی است نگاهی به شروع مجددهای رحمتی بیاندازیم تا به صحت این مدعا پی ببریم. عادت ناپسند رحمتی هم مزید بر علت شده تا مدل دروازهبانی و کلاس کاری او بیش از همیشه کهنه به چشم بیاید. رحمتی با هر توپی که سر دروازه استقلال بیاید، چه اوت شود، چه به کرنر برود، چه آفساید باشد یا با خطا بازی متوف شود، سر همه داد و بیداد راه میاندازد! کاری که نخنما شده و دیگر هیچ دروازهبانی آن را انجام نمیدهد. این رفتار رحمتی حتی در روزهایی که استقلال به امتیاز هم نیاز دارد، باعث میشود ولو برای یک یا دو دقیقه زمان از تیم گرفته شود.
به هرحال حسینی آینده دروازهبانی استقلال و تیم ملی است و اگر شفر نتواند او را حفظ کند، ضربه مهلکی به استقلال زده است. حالا که نیم فصل تمام شده باید منتظر کارلوس کیروش ماند و دید آیا او این بار در کنار بیرانوند و امیر عابدزاده که حضورشان در جام ملتها قطعی شده از حسینی به عنوان دروازهبان سوم استفاده میکند یا رشید مظاهری را با خود به امارات میبرد. اتفاقی که با نیمکتنشینیهای پیاپی حسینی، شانس او را از دیگر رقبایش کمتر کرده است.
یاسر سماوات